12 Αυγ 2007

Η ΑΓΙΟΓΡΑΦΗΣΗ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ !


Μέ τήν χάρη καί τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ καί τόν φιλότιμο κόπο τῶν ἐνοριτῶν μας, ὁλοκληρώθηκε ἡ ἁγιογράφηση τοῦ Ναοῦ μας. Μέσα σέ τρία μόνο χρόνια ἀπό τήν στιγμή πού ξεκίνησε, στά τέλη Ἰουλίου μπῆκε καί ἡ τελευταῖα πινελιά ἀπό τόν ἐξαίρετο ὡς συνεργάτη Θέμη Πέτρου καί τούς βοηθούς του.


Χαιρόμαστε ἰδιαίτερα, ὄχι γιατί νομίζουμε ὅτι εἶναι τά ὑλικά πού θέλει ὁ Θεός, ἀλλά γιατί βλέπουμε τήν χαρά στά πρόσωπα τῶν ἐνοριτῶν, πού μέσα σέ 22 χρόνια ( τό 1986 ἔγινε ἡ πρώτη Θ. Λειτουργία στό νεόκτιστο ὑπόγειο τοῦ ναοῦ) καμαρώνουν ὁλοκληρωμένο τόν νέο Ἱερό Ναό τῶν Ταξιαρχῶν. Χαιρόμαστε μαζί τους, γιατί οἱ κοινές προσπάθειες μας, ἀποδεικνύουν ὅτι στήν Ἐκκλησία (ἐκτός κάποιων θλιβερῶν ἐξαιρέσεων) δέν κυριαρχοῦν τά σκάνδαλα καί οἱ ἀτασθαλίες, ἀλλά τάξη καί διαφάνεια.

Μεταμόρφωσις, παράσταση στό κεντρικό κλῖτος

Δέν ξε­χνοῦ­με βέ­βαι­α, πώς τό πρῶ­το μέ­λη­μα μας δέν εἶ­ναι τά οἰ­κο­δο­μι­κά ἔρ­γα, ἀλ­λά ἡ μετάνοιά μας, ἡ ὀρ­θο­πρα­ξί­α καί ἡ λα­τρευ­τι­κή ζω­ή. Ἡ εἰ­κό­να πού πα­ρου­σι­ά­ζου­με στόν κό­σμο ὡς Χρι­στια­νοί καί ἡ μαρ­τυ­ρί­α γιά τήν ἀ­λη­θι­νή καί ὀρ­θή πί­στη, θά πρέ­πει νά κα­θο­ρί­ζει τήν σκέ­ψη μας καί τόν κα­θη­με­ρι­νό μας βίο.

Κοίμησις, παράσταση στόν δυτικό τοῖχο

Τό βλέμμα τῶν ἀν­θρώ­πων εἶ­ναι αὐ­στη­ρό στίς μέ­ρες μας καί ἡ ἀ­πο­μά­κρυν­σή πολλῶν Ἑλλήνων ἀ­πό τήν Ἐκ­κλη­σί­α, τούς κά­νει δύ­σπι­στους ἀ­πέ­ναν­τί μας. Πε­ρι­μέ­νουν ἀ­πό ἐ­μᾶς νά τούς ἀ­πο­δεί­ξου­με πό­σο ἀ­λη­θι­νοί εἴ­μα­στε, ἰ­δί­ως οἱ νέ­οι ἄν­θρω­ποι πού ζη­τοῦν τό ἀ­πό­λυ­το. Μᾶς κρί­νουν γιά συμ­πε­ρι­φο­ρά μας μέ­σα στό Να­ό, γιά τό πό­ση εὐ­σέ­βεια ἔ­χου­με, πό­σο ἡ­συ­χί­α καί κα­τά­νυ­ξη ὑ­πάρ­χει στίς ἀ­κο­λου­θί­ες, καί κυ­ρί­ως γιά τό πό­ση ἀ­γά­πη ἔ­χου­με με­τα­ξύ μας.

Παντοκράτωρ, στήν ὀροφή τοῦ κεντρικοῦ κλίτους

Εὐχόμαστε σέ ὅλους τούς ἐνορίτες μας, στούς ἐπιτρόπους, στούς δωρητές καί σέ ὅσους διακονοῦν τόν Ναό μας, ἡ χάρις τοῦ Χριστοῦ μας διά πρεσβεῖιῶν τῆς Παναγίας μας νά φωτίζει καί νά ὁδηγεῖ τόν βίο τους. Ἀμήν.

Πεντηκοστή, παράσταση στό κεντρικό κλῖτος

4 Ιουν 2007

ΓΙΟΡΤΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ...

.

Εἴμαστε καί μεῖς ἐκεῖ, (μαζί μέ ἄλλες 8 ἐνορίες καί ἀρκετά σχολεῖα), στήν γιορτή πού διοργάνωσε τό Γραφεῖο Νεότητος, τήν Κυριακή 3 Ἰουνίου, στόν χῶρο τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Ὀρφανοτροφείου Βουλιαγμένης. Τήν ἐπιμέλεια, τήν προετοιμασία καί τόν συντονισμό τῆς ἐκδήλωσης εἶχε τό Κέντρο Περιβαλλοντικῆς Ἀγωγῆς & Εὐαισθητοποίησης (Κ.Π.Α.Ε), τό ὁποῖο ἐδρεύει μόνιμα στόν χῶρο τοῦ ὀρφανοτροφείου.


Ἐδῶ, τό περίπτερό μας, μέ ὅσες καί ὅσους τό εἶχαν διακοσμήσει...

Τά παιδιά ἀφιέρωσαν ἕνα οἰκολογικό κατασκηνωτικό τραγούδι...

...πῆραν μέρος στό μαθητικό οἰκολογικό συνέδριο...

Ἐδῶ ὁ Ἀλέξανδρος καί ἡ Μαρία...

Ὅλοι εὐχαριστηθήκαμε τό θαυμάσιο καλοκαιριάτικο ἀπόγευμα καί τήν ἡσυχία τῆς περιοχῆς. Καί τοῦ χρόνου!


8 Μαΐ 2007

ΤΕΛΟΣ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ...



.
..με την καθιερωμένη πια εκδρομή έξω από την πόλη, γέλια και χαρές και γλυκά παράπονα (μα γιατί να μην μέναμε δυό μέρες !).


Παιχνίδια ομαδικά, φωνές και τρέξιμο ασταμάτητο ( πόση ενέργεια έχουν!).

Το μεσημέρι τράπεζα, θυμηδία και πειράγματα, όρεξη μεγάλη μετά από το τρεχαλητό ( εννοείται ότι υπήρχαν και δυο - τρία ''καλομαθημένα", που μπουκιά δεν έβαλαν στο στόμα).


Αργά το απόγευμα, μετά τον εσπερινό, η αναχώρηση, υποσχέσεις για Κυριακάτικες συναντήσεις το καλοκαίρι, και τραγούδια αποχαιρετισμού (κατασκηνωτικά).



Ολα ευλογημένα πήγαν και τούτη την χρονιά. Δώσε Κύριε πλουσιοπάροχα την χάρη σου σε αυτά τα παιδιά, φώτισέ τα να μείνουν κοντά σου και να ακολουθήσουν τά χνάρια σου. Αμήν.

8 Απρ 2007

ΜΕΓ. ΕΒΔΟΜΑΔΑ 2007


Στιγμιότυπα ἀπό τήν Μεγ. Ἑβδομάδα. Εἰκόνες πού θά θυμόμαστε γιά καιρό. Στούς μεγαλύτερους ξυπνοῦν ἀναμνήσεις ἀπό τήν παιδική ἡλικία, στούς μικρότερους χαρά μεγάλη. Οἱ προετοιμασίες, οἱ ψαλμοί, οἱ μυρωδιές τῆς ἄνοιξης...

Λιτανεία στούς ἥσυχους δρόμους. Πρόσωπα πού λάμπουν στό φῶς τῶν κεριῶν. Φωνές πού ψάλλουν στό μισοσκόταδο. Συμμετοχή στό πάθος κι ἐλπίδα γιά τήν Ἀνάσταση...

Ἀναστάσεως ἡμέρα. Χωρίς κροτἰδες καί φασαρία. Μόνο ἀναστάτωση στήν καρδιά, ἀπό τήν ἐλπίδα τοῦ ἐπέκεινα, τῆς ὄντως ζωῆς, τῆς συνάντησης μέ τόν Χριστό...


Χριστός Ἀνέστη !


26 Μαρ 2007

Μέ τά παιδιά στό θέατρο !

Λίγο πρὶν κόψουμε καὶ τὸ τελευταῖο ποδαράκι τῆς Κυρά - Σαρακοστῆς μας, θά σᾶς ἐνημερώσουμε γιὰ τὴν θεατρικὴ παράσταση ποὺ εἴδαμε. Τά ἀγόρια καὶ τά κορίτσια τοῦ Δημοτικοῦ, συγκεντρώθηκαν στοὺς Ταξιάρχες τὸ ἡλιόχαρο μεσημέρι τοῦ Σαββάτου, 17/3/2007, καί συνοδεία κατηχητῶν καὶ κάποιων γονέων, τὸ χαρούμενο μελισσοσμάρι κατευθυνθήκαμε πρὸς τὸν ἠλεκτρικὸ σταθμὸ τῆς Καλλιθέας.

Ἦταν ἡ πρώτη μας ἐκδρομὴ ἐντὸς τῶν τειχῶν καὶ παρακολουθήσαμε τὴν παράσταση τῆς Παιδικῆς Σκηνῆς τοῦ Ἐθνικοῦ Θεάτρου «Τὸ Γαλάζιο Πουλί» του Μ. Μαίτερλινκ, ἕναν αἰῶνα ἀκριβῶς μετὰ τὴν πρώτη παράστασή του στὴν Μόσχα. Πλειάδα ἀξιόλογων παλιῶν (Ὀλ. Πολίτου, Δ. Ἀρώνης, Μ. Ἀλιφέρη, Σ. Τζεβελέκος), ἀλλὰ καὶ νέων ταλαντούχων ἠθοποιῶν (Χρ. Γκιζέλη, Δ. Μαρίζας) μᾶς καθήλωσαν βασισμένοι στὴν μετάφραση, σκηνοθεσία καὶ στιχουργικὴ δεινότητά τοῦ Κ. Μεγαπάνου, τὸν ὁποῖο εὐχαριστοῦμε - καὶ ἠλεκτρονικῶς - θερμά!

Ἕνα συμβολικὸ παραμύθι ἐκτυλίχθηκε μπροστὰ στὰ μάτια μας καὶ ἄγγιξε τὴν ψυχή μας. Ἡ δράση δὲν περιορίστηκε στὴν σκηνὴ ἀλλὰ οἱ ἠθοποιοὶ συχνὰ πυκνὰ περικύκλωναν τὴν πλατεία, ἄλλαζαν πολύχρωμα κοστούμια, χόρευαν, τραγουδοῦσαν. Δὲν ἔλειψαν οὔτε τὰ ψηφιακὰ μέσα, ποὺ ἐπιστρατεύτηκαν γιὰ τὸ πολυθέαμα.

Ἀναφορικὰ μὲ τὴν ὑπόθεση, δυὸ φτωχὰ ἀδέλφια, ξημέρωμα Χριστούγεννα, ὀνειρεύονται πὼς ἀκοῦν ζῶα καὶ δέντρα, ἀντικείμενα καὶ ἔννοιες νὰ μιλοῦν, ἐνῶ ψάχνουν τὸ μοναδικὸ Γαλάζιο πουλὶ ποὺ θὰ κάνει καλὰ τὴν μικρὴ ἄρρωστη γειτόνισσά τους. Στὸ ταξίδι τοὺς μαθαίνουν νὰ ἀφουγκράζονται τὴν φύση, συναντοῦν τὸ καλόψυχο Φῶς, ἀλλὰ καὶ τὸν Παπποῦ καὶ τὴν Γιαγιὰ ποὺ ἐπιμένουν πὼς δὲν πέθαναν, μὰ κοιμοῦνται καὶ κάθε σκέψη τῶν ἐγγονιῶν τοὺς εἶναι γιὰ αὐτοὺς ἀναψυχή. Τελικά, ἡ εὐτυχία ἦταν πολὺ πιὸ κοντὰ ἀπὸ ὅ,τι φαντάζονταν...

Νομίζω, πώς τὰ 53 ἄτομά τῆς ... «εἰδικῆς ἀποστολῆς», εὐχαριστηθήκαμε πολὺ τὴν κοινὴ ἐμπειρία. Ἡ παρουσία τοῦ Θεοῦ μᾶς σκέπασε κατὰ τὴν διαδρομή, ἀλλὰ καὶ στό θέατρο, ὅπου κάτι «ψυλλιαστήκαμε» γιὰ τὴν σοφία μὲ τὴν ὁποία πάντα ἐποίησε στὴν φύση ἢ γιὰ τὰ δῶρα πού μᾶς χαρίζει, τὸ νοῦ, τὴν φαντασία καὶ τὴν δημιουργικότητα πού, ἂν δὲν ἀξιοποιηθοῦν ἐγωιστικά, προσφέρουν στοὺς ἄλλους τὴν εὐκαιρία ὄμορφων ταξιδιῶν! Δόξα τῷ Θεῷ καὶ… περιμένουμε τὴν ἑπόμενη ἐξόρμηση!

Ειρήνη Κ.



19 Μαρ 2007

Οἱ Κατασκηνώσεις μας...



...ψηλά στόν Ταΰγετο πᾶμε κάθε καλοκαίρι μ' ἕνα τσοῦρμο πιτσιρίκια. Ἡ Ἑλένη, ἡ Φιλίππα, ἡ Μελίνα, ἡ Εἰρήνη, ἡ Οὐρανία, ἡ Ἁναστασία, ἡ Σκέβη, ἡ Ἐλευθερία, ἡ Νίκη, ἡ Χριστίνα, ἡ Μαρία, ἡ Κωνσταντῖνα, ἡ Ἔφη, ἡ Ἀθηνᾶ, ἡ Δέσποινα (θυσιάζοντας τίς διακοπές τους), συντροφεύουν τίς μικρές μας φίλες, τίς μέρες πού ζοῦμε μέσα στό δάσος, στά 1050 μέτρα.



Ὁ Ταΰγετος εἶναι μαγευτικός τό καλοκαίρι, ἡ δύση τοῦ ἠλίου τόσο ξεχωριστή σέ σχέση μέ ὅτι ἔχουμε συνηθίσει στίς παραλίες, ἡ δροσιά ἐντυπωσιακή ὅταν τήν ἴδια ὥρα κάτω στήν Σπάρτη " σκάει ὁ τζίτζικας". Κι ἐκεῖνα τά ὑπέροχα βράδια μέ τίς νυχτερινές βόλτες στήν ἀπέραντη ἡσυχία, καί τ' ἀστέρια στήν κυριολεξία πάνω ἀπό τό κεφάλι μας, ἀξέχαστα θά μᾶς μείνουν.


18 Μαρ 2007

Στήν αὐλή μας...


...παιζουν τά παιδιά τά Σάββατα καί τίς Κυριακές. Τιτιβίζουν καί μᾶς γεμίζουν χαρά (δέν ξέρουμε ἄν συμφωνοῦν καί οἱ γείτονες!). Εὐκαιρία συναναστροφῆς, κουβέντες γιά τόν Χριστό κι ἀνάπαυλα ἀπό τήν τηλεοπτική παραζάλη. Κάνουν χειροτεχνίες καί παίζουν παιχνίδια ὁμαδικά, ὅπως τόν παλιό καιρό. Τούς ἀφιερώνουμε ἕνα ποίημα γιά τήν μητέρα ὅλων τῶν παιδιῶν...



Ζωή Καρέλλη - Στο εἰκονοστάσι

Σεμνὴ καὶ αὐστηρότατη, ὡς πρέπει
στὴ μέγιστη δόξα της,
ἀκόμα τὴν ἀδεξιότητα κρατοῦσα παιδίσκης,
ἐνῷ κάθεται στὸ θρονὶ
καὶ στὴν ἀγκάλην ἔχει
Παιδίον νέον τῶν πρὸ Αἰώνων Θεόν,
μεγαλομάτα, ἡ σιωπηλὴ Μητέρα
ἀκούει τοὺς ὕμνους καὶ τὴν ψαλμῳδία
τῆς Μεγάλης πρὸς Αὐτὴν Παράκλησης.

Λόγια σπουδαία, δοξαστικά, πανίσχυρα,
τῆς ἀσθενοῦς ἀνθρώπινης ἱκεσίας.

Ἀπὸ τὸ «Χριστιανικὸν Συμπόσιον» Ἀθῆναι 1969,